شرکت صنایع آهن و فولاد توس هیچگونه مسئولیتی در قبال مطالب ذکر شده از سایر منابع (لینک شده در متن خبر نداشته) و این مطالب تنها برای بررسی و تحلیل ذینفعان شرکت صنایع آهن و فولاد توس در این قسمت آورده شده است .
در صنعتی که روزگاری «پسماند» را پایان خط تولید می‌دانست، فولاد مبارکه نقطه پایان را به نقطه آغاز تبدیل کرد. جایی که انباشت میلیون‌ها تن سرباره، نه به عنوان باری بر دوش توسعه، بلکه به‌مثابه منبعی برای خلق ارزش دوباره دیده شد. این شرکت با عبور از منطق اقتصاد خطی و ورود به قلمرو «اقتصاد چرخشی»، فلسفه تولید را بازتعریف کرده است. در این نگاه تازه، هیچ ماده‌ای بی‌ارزش نیست، هیچ ضایعه‌ای حذف نمی‌شود، و هیچ چالشی بدون فرصت رها نمی‌ماند. این همان نقطه عطفی است که صنعت فولاد ایران را از مدیریت زباله، به مدیریت اکوسیستم صنعتی ارتقا داده است.
نمایشگاه بین‌المللی فولاد تبریز، طی سال‌های اخیر از یک رویداد محلی به کانونی ملی برای تبادل دانش، فناوری و همکاری‌های صنعتی در زنجیره فولاد ایران تبدیل شده است. این نمایشگاه که از ۲۴ تا ۲۷ مهر ۱۴۰۴ برگزار می‌شود، فرصتی استراتژیک برای ارتقای بهره‌وری، نوسازی فناوری و گسترش صادرات به شمار می‌رود و با حضور گسترده شرکت‌ها، بزرگ‌ترین گردهمایی صنعتی شمال‌غرب کشور را رقم خواهد زد.
صنعت فولاد ایران پس از افت ۴.۸ درصدی در سه ماهه اول، توانست با مدیریت بحران برق و استفاده از راهکارهای جایگزین، تولید خود را در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ به مرز ۱۵ میلیون تن برساند؛ رقمی که نسبت به سال گذشته رشد ۳.۲ درصدی را ثبت کرده و میلگرد و کنسانتره سنگ‌آهن در صدر محصولات پیشرو قرار گرفته‌اند.
فولاد مبارکه در لحظه‌ای سرنوشت‌ساز قرار دارد؛ جایی که حاشیه سود فولاد کالایی زیر فشار افتاده و رقابت جهانی نفس‌گیرتر از همیشه شده است. پاسخ این غول فولادی، یک استراتژی تهاجمی با سرمایه‌گذاری ۶.۸ میلیارد یورویی در پروژه‌های فناورانه است؛ حرکتی که هدفش صرفاً افزایش تولید نیست، بلکه بازآفرینی جایگاه شرکت در زنجیره ارزش جهانی و ورود به بازارهای تخصصی با ارزش افزوده بالا است؛ مسیری پرریسک اما حیاتی برای آینده صنعت فولاد ایران.
