در حالیکه صنعت فولاد ایران با چالشهای ناشی از رکود داخلی، افزایش هزینههای تولید و نوسانات بازار جهانی روبهروست، سیاست ارزی چندنرخی موجود، به عاملی ساختاری در تضعیف رقابتپذیری و سودآوری بنگاههای صادراتمحور تبدیل شده است. این سیاست عملاً از تولیدکننده مالیات میگیرد تا به دلالان و واسطهگران پاداش دهد؛ وضعیتی که مزیت رقابتی شرکتهای پیشرو، از جمله فولاد مبارکه را در بازارهای جهانی به شدت کاهش میدهد.
مدیرعامل گروه فولاد مبارکه از درخشش گروه فولاد مبارکه در عرصه بینالمللی با کسب 3 عنوان برتر خبر داد و گفت: امروز شاهد به ثمر نشستن تلاش جهادگران جبهه تولید کشور در فولاد مبارکه هستیم.
با مصرف ویژه ۲.۶ متر مکعب آب خام بر تن فولاد، فولاد مبارکه عملکردی به مراتب بهتر از میانگین جهانی (۳.۳ متر مکعب بر تن) دارد و در کنار غولهای کرهای مانند پوسکو (۲.۸) و هیوندای استیل (۲.۶) قرار میگیرد.
در صنعتی که روزگاری «پسماند» را پایان خط تولید میدانست، فولاد مبارکه نقطه پایان را به نقطه آغاز تبدیل کرد. جایی که انباشت میلیونها تن سرباره، نه به عنوان باری بر دوش توسعه، بلکه بهمثابه منبعی برای خلق ارزش دوباره دیده شد. این شرکت با عبور از منطق اقتصاد خطی و ورود به قلمرو «اقتصاد چرخشی»، فلسفه تولید را بازتعریف کرده است. در این نگاه تازه، هیچ مادهای بیارزش نیست، هیچ ضایعهای حذف نمیشود، و هیچ چالشی بدون فرصت رها نمیماند. این همان نقطه عطفی است که صنعت فولاد ایران را از مدیریت زباله، به مدیریت اکوسیستم صنعتی ارتقا داده است.